نقش شیوه های فرهنگ سازی در استقرار بهینه نظام آراستگی محیط کار (۵s) در دبیرستان های دخترانه شهر تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش شیوه­های فرهنگ­سازی در استقرار بهینه نظام آراستگی در دبیرستان­های دخترانه است. روش پژوهش پیمایشی، بر حسب هدف کاربردی، از نظر زمان، مطالعه مقطعی و تکنیک مورد استفاده، پرسشنامه محقق­ساخته است. جامعه آماری کلیه مدیران دبیرستان­های دخترانه شهر تهران (500 نفر) در نمونه­ای به حجم  217 نفر بوده که به­صورت خوشه­ای چند مرحله­ای انتخاب شدند. جهت تحلیل داده­ها، از آزمون معناداری ضریب همبستگی پیرسون، آزمون کولموگروف- اسمیرنف و تحلیل واریانس چندمتغیره و آزمون t مستقل استفاده شد. مهم­ترین یافته این پژوهش نشان می­دهد که بین به­کارگیری شیوه­های فرهنگ­سازی با استقرار بهینه نظام آراستگی و مؤلفه­های آن رابطه معناداری وجود دارد. هرکدام از این سه شیوه؛ اجرای برنامه­های آموزشی، تعاملات و ارتباطات سازمانی و الگوبرداری، به ترتیب نقش مهم­تری در ایجاد شرایط استقرار بهینه نظام آراستگی داشته و اهمیت اجرای آموزش بیش از سایر شیوه­ها است. کاربرد هر سه می­تواند پیش­بینی میزان استقرار بهینه نظام آراستگی را تا سطح بالایی افزایش دهد.